Sentencje, przysłowia, cytaty...

Gość

Mówisz mi: nie mogę odmówić sobie posiadania dóbr i jedzenia mięsa — i wierzę ci, ale jak mi mówisz, że nie możesz przebaczyć tym, którzy uczynili ci zło, to wcale ci nie wierzę. I nie mamy żadnego wytłumaczenia dla takiego postępowania, ponieważ tę jałmużnę mamy wypełnić nie przez dobra wyciągnięte z naszej spiżarni, ale z naszego serca. Mówisz mi jednak: mój nieprzyjaciel uczynił mi tyle zła, że żadną miarą nie mogę go kochać. Zajmuje cię to, co uczynił ci jakiś człowiek, a nie patrzysz na to, co ty sam uczyniłeś Bogu.

Cezary z Arles

Gość

“Tolerancja to zgoda na myślenie przeciwko sobie samemu. Nie ma nic trudniejszego, ale też nic bardziej podstawowego i koniecznego niż myślenie wbrew sobie."

Charles Péguy

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

"Podejrzenie o czary wystarczy do zastosowania tortur, albowiem w plotkach jest zawsze ziarno prawdy...
O wiele lepiej spalić wielu niewinnych niż pozwolić uciec jednemu."

Jean Bodin "Demonomania Czarownic"

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

Charles Baudelaire

"Głupota, grzechy, błędy, lubieżność i chciwość
Duch i ciało nam gryzą niby ząb zatruty,
A my karmim te nasze rozkoszne wyrzuty,
Tak jak żebracy karmią szat robaczywość.

Upór jest w naszych grzechach, strach jest w naszych żalach,
Za skruchę i pokutę płacim sobie drogo-
I wesoło znów kroczym naszą błotną drogą,
Wierząc, że zmyjemy winy - w łez mizernych falach."

Gość

“Kiedy aniołowie śmierci wyrzucą z przestrzeni naszego ducha całe to nic nie warte śmiecie, które nazywamy naszą historią (jakkolwiek naturalnie pozostanie istota tego, co spełniło się w wolności), kiedy wypalą się i zgasną wszystkie gwiazdy naszych ideałów, którymi my sami w naszych uroszczeniach udrapowaliśmy niebo naszej egzystencji, kiedy śmierć stworzy niesamowicie milczącą pustkę, a my ją milcząco przyjmiemy z wiarą i nadzieją jako naszą prawdziwą istotę, kiedy nasze choćby najdłuższe życie wyda się już tylko krótką eksplozją naszej wolności, która przydarzyła się nam rozciągnięta jak w zwolnieniu filmowym, eksplozją, w której pytanie stało się odpowiedzią, możliwość rzeczywistością, czas wiecznością, wolność zaproponowana wolnością spełnioną, i kiedy w tym momencie okaże się w niesamowitym przerażeniu niewysłowionego wybuchu radości, że ta niesamowita pustka, którą odczuwamy jako śmierć, naprawdę jest wypełniona pratajemnicą, którą nazywamy Bogiem, Jego czystym światłem i Jego przyjmującą wszystko i dającą wszystko miłością, i kiedy w tej chwili jeszcze z głębi tej nieogarnionej tajemnicy ukaże się nam i spojrzy na nas oblicze Jezusa, Błogosławionego, i ta konkretność po bosku przewyższy wszystko, cośmy skądinąd prawdziwie sądzili o niepojętości nieogarnionego Boga, wtedy... właściwie nie chciałbym tak dokładnie opisywać, co wtedy, co przyjdzie, tylko moim bełkotem wskazać, jak człowiek może oczekiwać tego, co ma przyjść, skoro sam już przeżywa zapadanie się w śmierć jako wschód tego, co nadchodzi. 80 lat to długi czas. Dla każdego jednak czas życia, który mu został przyznany, jest krótką chwilą, w której staje się to, co ma być” (Karl Rahner, “Doświadczenia katolickiego teologa”).

Gość

“nawet jeśli nasza teologia zastanawia się jedynie nad tym, jak trafiają przed oblicze Boga ludzie pozostający pod sakramentalną opieką Kościoła, powinna ona przecież o wiele więcej myśleć o tym, jak to możliwe, że odyseja wszystkich ludzi, także tych najbardziej prymitywnych sprzed miliona lat, także niechrześcijan, a nawet ateistów, kończy się w Bogu samym. Można naturalnie powiedzieć - chociaż wydaje mi się to trochę zbyt łatwe i wygodne - że owo zawsze i wszędzie dla wszystkich ludzi i w każdym czasie możliwe boskie zbawienie dokonuje się na drogach, które zna tylko sam Bóg. To zapewne prawda, że także jeśli chodzi o mnie samego z całą moją chrześcijańską teologią, muszę ostatecznie pozostawić niezbadanym wyrokom Bożym, przez jakie szczeliny On rzeczywiście zdoła wniknąć ze swoją uwalniającą miłością do obrzydliwego bunkra mojego egoizmu. (…) Być może jest to (kto wie) niesłychane uroszczenie stworzenia, kiedy ktoś nie chce dać się uratować, jak długo nie widzi, że jego bliźni obok niego zostaje uratowany razem z nim. Ale może to też być najczystszy akt miłości bliźniego, którego ostatecznie wymaga się od każdego chrześcijanina, by miał nadzieję dla siebie samego tylko razem z nadzieją dla wszystkich, i by się nad tym zastanawiał, jak łaska Boża, którą ostatecznie jest Bóg sam udzielający siebie, wylewa się na wszelkie ciało, a nie tylko na tych paru naznaczonych sakramentami”

Karl Rahner

Gość

"W tym, co jest najbardziej Jego własne, Bóg czyni siebie samego tym, co konstytuuje człowieka jako człowieka"

Karl Rahner

Gość

Gość

Człowiek ma nie tylko wiele pytań - on sam jest także pytaniem.
***
Tolerancja jest to gotowość przyznania przedstawicielowi innego światopoglądu tej samej dozy inteligencji i dobrej woli, co sobie.
***
Można być chrześcijaninem bez naukowego przemyślenia całości swojej chrześcijańskiej egzystencji. Brak możliwości, a więc i potrzeby takiego przemyślenia nie przesądza jeszcze o intelektualnej nieuczciwości chrześcijanina.
***
Ostateczna odpowiedź, jaką człowiek potrafi dać na problem cierpienia i śmierci, może polegać na tym, że w pełnym miłości milczeniu wyda on siebie na niepojętość Boga, w której roztapia się pytanie o cierpienie.
***
Każda nauka ma w sobie ukrytą tendencję do monopolizowania.
***
Chrześcijaństwo jest religią przyszłości.
***
Bóg może uczynić w naszym kierunku tysiąc kroków, ale ten jeden w Jego kierunku - ten musimy zrobić sami.
***
Konkretne poznanie Boga jako pytanie, jako apel, przyjęty lub odrzucony, zawiera się zawsze w wymiarze naturalnego przeznaczenia człowieka.
***
Śmierć jest wprawdzie zawsze w pobliżu ludzi, ale nie każdy człowiek jest tuż przy niej.
***
Najlepszym lekarstwem dla człowieka jest drugi człowiek - Bóg Człowiek.
***
Przemienienie świata rozpoczęte zostało przez Jezusa Chrystusa.
***
Granice Królestwa Bożego nie pokrywają się z granicami między wyznaniami czy między praktykującymi i niepraktykującymi katolikami.
***
Gdy nie modlimy się co dzień, to znaczy nie wyglądamy każdego dnia Boga, nie nasłuchujemy Jego słowa, nie gotujemy się co dzień na rozstrzygające próby życia.
***
Cóż pozostaje z człowieka, jeżeli nie jest on człowiekiem Bożym?
***
Śmierć może być pocałunkiem Boga.
***
Strategia zbawcza Boga i Kościoła nie są identyczne, bo łaska Boża jest nieskończona, a siły Kościoła są bardzo ograniczone.
***
Nie ma grzechu, w którym nie byłoby przewinienia przeciw bliźniemu.
***
Każdy z nas będzie odpowiadał przed sądem wieczności za to, jak wypełnił swe bardzo ziemskie zadanie i powołanie.
***
Księża są w podobnej sytuacji jak funkcjonariusze klubu zawodowych graczy w szachy: ich funkcje nie dadzą się zauważyć przez poszczególnych szachistów. Ale przecież cała ich praca służy w końcu tylko temu jednemu: aby wspaniale grano.
***
Świat objawia nam byt Boży, ale nie Jego sens.
***
Gdy ktoś przeżywa swoje życie w miłości, która nie oczekuje nagrody, w odpowiedzialności, która nie podlega niczyjej krytyce lub pochwale - to znak wiary, ufnej w ostateczne zwycięstwo.

Karl Rahner

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

Jolanta Rypień

"Jeśli ktoś pyta mnie: czym jest śmierć? - odpowiadam zgodnie z prawdą: nie wiem. Bo i czymże ona może być? Dla jednych zaprzestaniem akcji serca, dla innych upośledzeniem czynności pnia mózgu, dla kogoś z kolei radosnym przejściem na drugą stronę, do lepszego świata, o którym wspomina niemalże każda religia. Lecz ja nie wiem. Nie wiem, co czuje i widzi ten, którego krew przestaje krążyć, którego mózg mówi "stop", kto wykrwawia się na śmierć w konsekwencji ran poniesionych na wojnach, także i w tych wojnach, które toczą się na drogach z udziałem samochodów."

Gość

Gość

"Symbole i mity innych religii mogą wskazywać tego, którego chrześcijanie rozpoznają jako Chrystusa".

Avery Dulles SJ

Gość

"Pytasz, jak Bóg, Słowo,
w ludzkiej duszy mieszka?
Wiedz, że tak jak światło
słońca we wszechświecie.
I jak król na tronie
w swym królestwie,
I niby lilia w dolinie kwiatów,
I jak studnia w ogrodzie,
i jak chłodne wino".

Angelus Silesius

Gość

"Miejcie zrozumienie
dla ludzi słabej wiary.
Ja też jednego dnia wierzę,
drugiego nie wierzę".

Czesław Miłosz

Gość

"Religia jest tęsknotą za uzasadnieniem"
Alfred North Whitehead