Sentencje, przysłowia, cytaty...

Gabi

>...< W tym,co Janek napisał uderzyły mnie szczególnie słowa

"Gdyby było w nas choć trochę głębi, chcielibyśmy poznawać prawdę. "

To jest niestety prawda!!!!!

Wydaje mi się,że ludzie są za płytcy...Nie dopatrują się w niczym działań Bożych. ba... oni nie chcą się dopatrywać w życiu ciodziennym działań Bożych...po co sobie komplikować życie?? być może źle myślę,ale jak tak patrze na te zabiegane,zatrwożone,zapracowane mrówki w ogromie pracy( mam tu na myśli ludzi)to zastanawiam się czy oni chcą faktycznie znaleść choć chwile dla Pana... coraz dogłębniej zaczynam rozumieć stwierdzenie, że "Wyjątki potwierdzają regułę" Sad

bo przypatrując się ludziom oddanym Bogu uświadamiam sobie jak ich jest niewiele w naszym swiecie... przykre,ale prawdziwe....

a tak na marginesie to nawet nie wiem czy te moje "wypociny" są adekwatne ;P

Pozdrwaiam

jakiś komentarz?? Smile

Katharsis

„Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,32)

Masz racje Agape...coraz więcej ludzi jest zbyt zabieganych by dostrzec cokolwiek co by wykraczało poza ich grafik a co tu dopiero mówić o Bogu Sad

ciągle stawiają go na szarym końcu spraw...heh...ale to takie ludzkie...
Stając oko w oko z Prawdą trzeba czesto liczyc sie z tym ze bedzie baaardzo gorzka.. i przykra..i dlatego niejednokrotnie chowamy głowę w piasek...smutne ale prawdziwe.. Sad

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

Cóż, obok telewizji, róznych technologii itp. ludzie nie znajdują już miejsca dla Boga. A może to dlatego, że fizyka bezpośrednio Go nie potwierdza?[/b]

Miczek

"-To jest zawsze smieszne, jak ktos gada za wzniosle...
- Wcale nie zawsze (...) Smieszne jest to tylko wtedy, kiedy sie gada wzniosle, a mysli przyziemnie." (M.Musierowicz, "Opium w rosole")

"-Jak sie chce zmienic swoje zycie, to nie trzeba zmieniac tego, co jest naokolo, tylko to, co sie ma w srodku. Rozumiesz?
-Nie bardzo.
-No,to patrz: czy jak cie boli zab, a ty pojedziesz nad morze, to czy zab przestanie cie bolec?
-Nie.
-A kiedy przestanie?
-Jak go wylecze.
-No, wiec widzisz. To o to chodzi." (M.Musierowicz, "Dziecko piatku")

Gość

To może teraz ja, choć już za dużo postów piszę...:

Miarą miłości chrześcijańskiej jest miłość do nieprzyjaciół – to jedyne jej kryterium – po tym poznaje się, czy ktoś jest chrześcijaninem, czy nie (Rz 5, 6-8 ). By stać się człowiekiem uczciwym, lojalnym, pracowitym, odpowiedzialnym, usłużnym, dobrze czyniącym nie trzeba być chrześcijaninem. Natomiast miłości, która nie ustaje nawet wobec wroga, nie posiada nikt, prócz prawdziwych chrześcijan...

Alfred Cholewiński SJ

i

Żyć w tym świecie, korzystać z niego, ale nie absolutyzować, nie traktować rzeczy tego świata jak bożki, które dają szczęście – robić wszystko z jakimś dystansem wewnętrznym, bo serce chrześcijanina jest zakotwiczone w Bogu. (1Kor 7, 29-31)

Alfred Cholewiński SJ

Gość

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

,,Zdradzać się przed innymi oznacza głupotę.
Przed samym sobą-słabość."
Popiół i Diament

Gość

"Jest bardzo mało ludzi, którzy przeczuwają,
co Bóg uczyniłby z nich, gdyby zaparli się siebie
i całkowicie oddali się Chrystusowi Panu,
aby On ukształtował ich dusze w swych dłoniach."
św. Ignacy Loyola

Gabi

"Nie smuć się w mroku swej samotności,powróć możliwie najszybciej do jasnego światła dziennego w świecie"

"Ten,kto żyje pod hasłem ufności w Boga będzie zawsze otoczony specjalną opieką"

"Dusza,która ufa swemu Panu i w Nim pokłada nadzieję, niczego nie powinna się obawiać"

:)to tak z racji,że poprawił mi się humor:) Smile

pzdr:-)

Gość

"Dobroć jest cichym czynieniem tego,
o czym inni tylko głośno mówią"

Friedl Beutelrock

Gość

"Bardziej człowiek jest szkodliwy dla siebie,
jeżeli Jezusa nie szuka,
niż cały świat i wszyscy przeciwnicy."

Tomasz a Kempis

Gość

"Każdy, kto wierzy, myśli - wierząc myśli i myśląc wierzy. (...)
Wiara, jeśli nie jest myśleniem, nie istnieje"

św. Augustyn

Gabi

ktoś kiedyś powiedział...
"prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie"

wiecie... tylko trzeba rozróżniać tą biedę...tak mi się zdaje...
nie chcę tu robić niewiadomo jakich wywodów,więc napiszę pewne zdarzenie....

Pewna dziewczyna miała wielu przyjaciół.Chodzili wspólnie na spacery,odwiedzali się...
Czasem bywało lepiej a czasem gorzej,ale byli przyjaciółmi...
Przynajmniej tak się wtedy wydawało...
Pewnego dnia dziewczyna postanowiła przemyśleć tą swoją przyjaźń bo zauważyła,że jednym może powierzyć więcej a drugim mniej...
Troche ją to zasmuciło,bo do tej pory myślała,że wszyscy jednakowo są jej szczerymi przyjaciółmi.
Po przemyśleniu okazało się,że zostało jej tak na prawdę dwoje prawdziwych przyjaciół.Chłopak i dziewczyna.
Nasza bohaterka przeżywała w tym czasie dość trudny okres i to właśnie ta dwójka przyjaciół była z Nią.I dziewczyna zauważyła,że jak jest najbardziej przygnębiona to akurat żadne nawet z tej dwójki nie może z nią wdanym momencie być...
Na początku była bardzo rozgoryczona i rozczarowana...Ale potem doszła do wniosku,że właśnie Ci wspaniali przyjaciele uczylią ją w ten sposób samemu radzić sobie z problemami...Uczyli ją być dzielną jak ich zabraknie...
I teraz dziewczyna jeszcze piękniej przeżywa przyjaźń z nimi...

Dedykuję tę opowieść pewnej dwójce osób szczególnie mi bliskim...
Dziękuję moim przyjaciołom,że są....

:)pzdr

Paula · Dołączył: 07 Lut 2006 Posty: 359 Przeczytał: 0 tematów

,,Bądź jak poryw nowego wiatru- niszczący i twórczy zarazem"
Ale skąd pochodzi fragment to wam nie napiszę, bo skasujecie. Razz

Katharsis